პირველი ჩანაწერი ბლოგზე

მწერალი და მკითხველი

“მოცლილო მკითხველო”, _ ასე მიმართავს მკითხველს “დონ კიხოტის” დასაწყისში სერვანტესი.
„თუ დრო არა გაქვს, ნუ დაიწყებ კითხვას, _გოდერძი ჩოხელი „ადამიანთა სევდის“ დასაწყისში.
ბესიკ ხარანაული რომან „მთავარი გამთამაშებლის“ სადღაც, შუაგულში: „რაც მიყრია, იმას ვფქვავ, სულ არ ვცდილობ, რული არ მოგგვაროთ“.

წიგნებს შეუძლიათ ჩვენი სულის გადარჩენა… “მწერლები ხსნიან ჩვენს გულსა და გონებას, ისინი ჩვენს საკუთარ რუკას გვიდგენენ, რათა უფრო სანდოდ ვიმოგზაუროთ…”

"ენდე წიგნებს, ისინი ყველაზე ახლოა, ისინი დუმან, როცა საჭიროა, საუბრობენ და ხსნიან მსოფლიოს, საჭიროების შემთხვევაში"...